Witamina D – dawkowanie. Aktualne normy i zalecenia 2023

Grupa wiekowa i zalecenia dzienne

Komentarz – koniecznie przeczytaj!

Noworodki donoszone i niemowlęta:

do 6 miesiąca: 400 IU/dobę od pierwszych dni życia niezależnie od sposobu ich karmienia.

6–12 miesięcy: 400–600 IU zależnie od dobowej ilości witaminy D przyjętej z pokarmem.

Noworodki urodzone przedwcześnie przed 32. tygodniem ciąży:

800 IU od pierwszych dni życia, o ile możliwe jest żywienie dojelitowe, niezależnie od sposobu karmienia.

Suplementacja powinna być prowadzona pod kontrolą stężenia 25(OH)D w surowicy zarówno w okresie pobytu w szpitalu (pierwsza kontrola po 4 tyg. suplementacji), jak i w powypisowej opiece ambulatoryjnej.

Po osiągnięciu łącznej podaży witaminy D z suplementów oraz diety powyżej 1000 IU/dobę istnieje ryzyko przedawkowania witaminy D, szczególnie u noworodków z masą urodzeniową poniżej 1000 g.

Noworodki urodzone w 33. – 36. tygodniu ciąży:

400 IU od pierwszych dni życia, niezależnie od sposobu karmienia.

Nie ma wskazań do rutynowego oznaczania stężenia 25 (OH)D.

Suplementację pod kontrolą stężenia 25 (OH)D należy rozważyć u dzieci z grup ryzyka (żywienie pozajelitowe > 2 tygodni, ketokonazol > 2 tygodni, leczenie przeciwdrgawkowe, cholestaza, masa urodzeniowa poniżej 1500 g).

Dzieci od 1 roku do 10 lat:

600–1000 IU w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie, przez cały rok.

U dzieci zdrowych przebywających na słońcu z odkrytymi przedramionami i podudziami przez co najmniej 15 minut dziennie w godzinach 10.00 – 15.00 bez kremów z filtrem w okresie od maja do września suplementacja nie jest konieczna, choć wciąż zalecana i bezpieczna.

Młodzież 11 – 18 lat:

800–2000 IU w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie, przez cały rok.

U zdrowych nastolatków przebywających na słońcu z odkrytymi przedramionami i podudziami przez co najmniej 15 minut dziennie w godzinach 10.00 – 15.00 bez kremów z filtrem w okresie od maja do września suplementacja nie jest konieczna, choć wciąż zalecana i bezpieczna.

Dorośli 19 – 65 lat:

800–2000 IU w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie, przez cały rok.

U osób zdrowych przebywających na słońcu z odkrytymi przedramionami i podudziami przez co najmniej 15 minut dziennie w godzinach 10.00 – 15.00 bez kremów z filtrem w okresie od maja do września suplementacja nie jest konieczna, choć wciąż zalecana i bezpieczna.

Seniorzy 65 – 75 lat:

800–2000 IU w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie, przez cały rok.

Z uwagi na zmniejszoną skuteczność syntezy skórnej suplementacja cały rok w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie.

Seniorzy od 75 lat oraz osoby o ciemnej karnacji:

2000–4000 IU w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie, przez cały rok.

Z uwagi na zmniejszoną skuteczność syntezy skórnej oraz potencjalne ryzyko obniżonej absorpcji z przewodu pokarmowego i zmieniony metabolizm witaminy D, suplementacja cały rok w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie.

Kobiety w okresie prokreacji i planujące ciążę:

800–2000 IU w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie, przez cały rok.

Kobiety w okresie prokreacji i planujące ciążę powinny mieć zagwarantowaną prawidłową podaż witaminy D, jaka jest zalecana w ogólnej populacji osób dorosłych, jeżeli to możliwe pod kontrolą stężenia 25(OH)D w surowicy.

Kobiety w ciąży i w czasie laktacji:

2000 IU jeśli oznaczenie stężenia w surowicy nie jest możliwe.

Po potwierdzeniu ciąży suplementacja powinna być prowadzona pod kontrolą stężenia 25(OH)D w surowicy tak, aby utrzymać stężenie optymalne w granicach 

> 30–50 ng/ml.

Osoby z otyłością:

podwojona dawka względem dawki rekomendowanej rówieśnikom o prawidłowej masie ciała.

Suplementacja powinna być prowadzona pod kontrolą stężenia 25 (OH)D tak aby utrzymać wynik optymalny w granicach 

> 30–50 mg/ml.

Jeśli oznaczenie stężenia nie jest możliwe, należy stosować się do rekomendacji dotyczących populacji ogólnej, podając witaminę D w maksymalnych zalecanych dawkach dla danej grupy wiekowej.