Hashimoto: wat is het, symptomen, welke tests, hoe te behandelen?

De ziekte van Hashimoto wordt vaak een moderne epidemie genoemd. Onderzoekers hebben het in verband gebracht met bepaalde virusinfecties, waaronder griep. Vrouwen hebben er 10 keer vaker last van dan mannen. Tot 1-2% van de kinderen lijdt eraan en de symptomen worden gemakkelijk over het hoofd gezien of verward met andere aandoeningen.

Hoewel het onbehandeld leidt tot hypothyreoïdie en veel mensen de diagnose als een straf beschouwen, is het mogelijk om normaal te leven met Hashimoto. Hoe doe je dat?

Samen met Dr. Witold Tomaszewski, MD, en klinische voedingsdeskundigen Marta Kaczorek en Julia Skrajda vertellen we je alles wat je moet weten. Leer meer over de symptomen van Hashimoto, de oorzaken, maar ook over de tests en behandelingen en voedingsaanwijzingen die je zullen helpen om het te beheersen en van elke dag te genieten.

Hashimoto's thyreoïditis

De schildklier - hoewel een kleine klier - beïnvloedt de belangrijkste functies van ons lichaam. Lees meer over de schildklier zelf, de ziekten die ermee gepaard kunnen gaan en de onderzoeken die u regelmatig moet laten doen:

• Schildklier - wat het is, functies, tests, ziekten en behandeling
• Hypothyreoïdie: oorzaken, symptomen, behandeling [Doktersadvies].
• Hyperthyreoïdie: symptomen, oorzaken, behandeling [Adviezen van artsen].
• Psoriasis: symptomen, oorzaken en behandeling
• Schildkliertests - wat moet ik doen en waarom zijn ze zo belangrijk?

Merk je een van de symptomen die in dit artikel worden beschreven? Laat je schildklier onderzoeken en raadpleeg een endocrinoloog. Een vroege diagnose betekent meer kans op een succesvolle behandeling!

Wat is de ziekte van Hashimoto?

De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte waarbij het lichaamseigen immuunsysteem schildkliercellen aanvalt en geleidelijk vernietigt. In ontwikkelde landen is het een van de meest voorkomende oorzaken van hypothyreoïdie.

De ziekte van Hashimoto staat ook bekend als chronische auto-immuun thyreoïditis, chronische lymfocytaire thyreoïditis(AITD). In de International Classification of Diseases and Health Problems vind je nog de volgende termen:

• Lymfoïd struma,
• Lymfocytaire struma,
• Lymfocytaire thyreoïditis,
• Hashimoto's thyreoïditis (voorbijgaand).

De belangrijkste symptomen van de ziekte van Hashimoto

In een vroeg stadium geeft de ziekte van Hashimoto je misschien geen verontrustende symptomen. Naarmate de ziekte vordert, krijg je symptomen die kenmerkend zijn voor hypothyreoïdie. Helaas kunnen deze gemakkelijk verward worden met andere ziekten, genegeerd worden of de schuld krijgen van dagelijkse stress en drukte.

De ziekte van Hashimoto veroorzaakt fysieke, mentale en neurologische symptomen. De belangrijkste symptomen van Hashimoto zijn voornamelijk de symptomen die we tegenkomen bij hypothyreoïdie en:

• chronische vermoeidheid,
• veranderingen in uiterlijk (gezichtszwelling, haaruitval, zwakke en broze nagels, gewichtstoename, bleke en droge huid),
• spier- en gewrichtspijnen,
• darmproblemen (constipatie),
• menstruatiestoornissen (onregelmatig en zwaar),
• problemen met libido en vruchtbaarheid,
• lage bloeddruk,
• trage hartslag,
• verlaagde stemming,
• depressie.

Bij de ziekte van Hashimoto is de schildklier voornamelijk klein en atrofisch. Er zijn echter zeldzame gevallen waarbij de schildklier groter wordt en een zogenaamde schildkliergoït vormt.

Regelmatige controles helpen om mogelijke afwijkingen vroeg op te sporen en effectief aan te pakken.

Zie ook:

• Cortisol testen
• Bloedonderzoek
• Leveronderzoek

Wat zijn de oorzaken van de ziekte van Hashimoto en wie loopt er risico?

Hoewel de eerste gevallen van Hashimoto in 1912 werden beschreven, zijn de oorzaken van de ziekte nog steeds niet volledig bekend. Er zijn echter verschillende factoren die de kans op het ontwikkelen van de ziekte vergroten en:

• Genen: lymfocytaire thyreoïditis vertoont een bepaalde genetische aanleg. Als je een familiegeschiedenis hebt van bevestigde Hashimoto's, hypothyreoïdie of andere auto-immuunziekten (bv. Graves-Basedow), neemt je risico toe;
• Geslacht: vrouwen krijgen de ziekte tot 10 keer vaker dan mannen;
• Leeftijd: de meeste gevallen bij vrouwen worden gediagnosticeerd tussen 30 en 50 jaar  ;
• Hormonen: te hoge niveaus van oestrogenen op de lange termijn kunnen de vatbaarheid van een vrouw voor de ziekte verhogen door het immuunsysteem te stimuleren om antilichamen te produceren, waaronder TPO en TG;
• Diverse ziekten en aandoeningen: coeliakie, diabetes type I, lupus, reumatoïde artritis (RA) of het syndroom van Sjögren, vitamine B12-tekort, het syndroom van Addison of bepaalde leveraandoeningen;
• Een teveel aan jodium;
• Radiotherapie en blootstelling aan straling: een toename van schildklieraandoeningen werd waargenomen na de kernongevallen in Fukushima en Tsjernobyl;
• Zwangerschap: veranderingen in de immuunfunctie tijdens de zwangerschap kunnen factoren zijn die leiden tot de ziekte van Hashimoto of hypothyreoïdie na de geboorte van het kind.

Ziekte van Hashimoto en hypothyreoïdie

Men denkt vaak dat de ziekte van Hashimoto synoniem is aan hypothyreoïdie. Dit is echter niet waar! Hashimoto kan asymptomatisch zijn en alleen onbehandeld kan het op de lange termijn leiden tot hypothyreoïdie - het is een van de belangrijkste oorzaken van hypothyreoïdie.

Ziekte van Hashimoto en schildklierkanker

De relatie tussen de ziekte van Hashimoto en het ontstaan van kanker (carcinogenese) is niet volledig bekend. Wetenschappers hebben verschillende hypotheses die grondig moeten worden geverifieerd. Uit talrijke onderzoeken blijkt echter dat mensen met de ziekte van Hashimoto vaker schildklierkanker krijgen dan mensen zonder deze aandoening. Daarnaast lopen ze een verhoogd risico op borst- en longkanker, evenals op kanker van het bloed, maag-darmkanaal en urinewegen.

Diagnose van de ziekte van Hashimoto - welke tests moeten worden uitgevoerd?

De diagnose stellen op basis van alleen de symptomen van de ziekte van Hashimoto is moeilijk en riskant. Bloedonderzoek van de schildklier is cruciaal.

Basale schildkliertesten omvatten de bepaling van TSH-, FT3- en FT4-concentraties. Deze kunnen echter niet voldoende zijn, dus het is ook de moeite waard om anti-TPO, anti-TG en TRAb testen te doen, evenals aanvullende tests zoals:

• schildklier echografie - dit zal helpen om de grootte en structuur van de schildklier te beoordelen en eventuele knobbeltjes of struma op te sporen;
• bloedbeeld - alle schildklieraandoeningen kunnen verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van andere gevaarlijke aandoeningen in het lichaam, die nauwkeuriger kunnen worden gediagnosticeerd met bloedonderzoek;
• lipidogram - mensen met Hashimoto en hypothyreoïdie hebben, als gevolg van een vertraagde stofwisseling, meestal problemen met cholesterolophoping en lopen risico op atherosclerose en een hartaanval;
• bepaling van de ijzerconcentratie - ijzertekort kan onder andere leiden tot een afname van schildklierhormonen en bloedarmoede, wat vaak voorkomt bij mensen met Hashimoto.

Wanneer er knobbeltjes op de schildklier worden gevonden, wordt er een zogenaamde schildklierscintigrafie uitgevoerd. Dit is een isotopische studie van de schildklier die helpt om de morfologie van de klier te bepalen, evenals de differentiatie van het knobbelweefsel. Het wordt echter zelden uitgevoerd bij de ziekte van Hashimoto.

Een test die artsen vaak laten uitvoeren is de bepaling van homocysteïne. Verhoogde homocysteïnespiegels kunnen gepaard gaan met hypothyreoïdie, maar Dr. Witold Tomaszewski geeft toe dat deze test meestal niets toevoegt aan de diagnostische en therapeutische procedure.

Referentiewaarden en interpretatie

De referentiewaarden van TSH, fT3 en fT4 voor volwassenen zijn:

• TSH: 0,45-4,5 µU/ml
• fT3: 4,0-7,8 pmol/l
• fT4: 10-25 pmol/l

Elk laboratorium kan zijn eigen bereik van referentiewaarden hebben, afhankelijk van de methoden die het gebruikt. Raadpleeg daarom je huisarts of endocrinoloog voor de interpretatie van je testresultaten.

Witold Tomaszewski

Verschillende TSH- en fT3- en fT4-resultaten kunnen wijzen op een andere vorm van hypothyreoïdie.

Hashimoto en hoog TSH

• Als de TSH boven het referentiebereik ligt en de fT3 en fT4 normaal zijn, zal de arts waarschijnlijk subklinische primaire hypothyreoïdie vaststellen. Als de TSH lager is dan 10 mlU/l, is het nodig om de test na ongeveer 15 weken te herhalen en door te verwijzen naar een endocrinoloog. Als de symptomen van hypothyreoïdie niet ernstig zijn, is het de moeite waard om een echografie van de schildklier te laten maken en een endocrinoloog te raadplegen.
• Als TSH verhoogd is, fT4 verlaagd is en fT3 binnen het referentiebereik ligt of verlaagd is, hebben we vermoedelijk te maken met primaire klinisch open hypothyreoïdie. Afhankelijk van de symptomen zal het nodig zijn om een endocrinoloog te raadplegen, een schildklier echo te maken en een behandeling met l-thyroxine te starten.

Hashimoto en normaal TSH

• Als alle indicatoren binnen de normale grenzen vallen, spreken we van een toestand van zogenaamde euthyreoïdie, d.w.z. hormonale balans. Als een struma wordt vermoed, ook bij de aanwezigheid van knobbeltjes, moet beeldvormend onderzoek worden uitgevoerd.
• Als TSH en fT3 normaal of onder het referentiebereik zijn en fT4 onder normaal, is er waarschijnlijk sprake van secundaire hypothyreoïdie. Het is dan noodzakelijk om bijnierinsufficiëntie uit te sluiten en een passende behandeling te ondergaan onder de zorg van een endocrinoloog.

Hashimoto en laag TSH

Tests voor Hashimoto - prijs

Hormoontesten voor schildklieraandoeningen zijn meestal verkrijgbaar in twee pakketten: basis (TSH, FT3 en FT4) en uitgebreid, waarbij naast de basistesten ook anti-TPO, anti-TG en TRAb testen zijn inbegrepen. De kosten zijn afhankelijk van het specifieke laboratorium en de keuze van het pakket.

Het meest kosteneffectieve is het uitgebreide pakket, met prijzen vanaf ongeveer £180. Je kunt ook kiezen voor een pakket met een doktersconsult, dat overeenkomstig duurder zal zijn.

De prijzen van eventuele aanvullende onderzoeken (bijvoorbeeld echografie van de schildklier, morfologie, lipidogram, evenals bepaling van ijzer, homocysteïne, vitamine D, glucose of testen op coeliakie) moeten bij de volledige diagnostiek worden opgeteld.

Hashimoto bij vrouwen

Schildklierproblemen worden meestal beschouwd als typisch vrouwelijke klachten. Ze beïnvloeden vrijwel alle levenssferen - inclusief intieme gebieden als seksleven, vruchtbaarheid of moederschap en.

Hashimoto en de menstruatiecyclus

Hashimoto en hypothyreoïdie veroorzaken een verstoring van de menstruatiecyclus. De menstruatie is dan zwaarder, pijnlijker en onregelmatiger - in sommige gevallen kan de menstruatie zelfs enkele maanden wegvallen  ..

Hashimoto en libido en vruchtbaarheid

Een van de belangrijkste functies van de schildklier is het reguleren van de hormoonbalans. Dit heeft gevolgen voor het seksleven en de vruchtbaarheid bij zowel vrouwen als mannen  .

• Hypothyreoïdie-gerelateerde disfuncties komen minder vaak voor bij vrouwen (22-46%) dan bij mannen (59-63%);
• Vrouwen rapporteren vaker problemen met verlangen, verminderde opwinding en gevoelens van plezier, en pijn tijdens de geslachtsgemeenschap.

Een geschikte behandeling leidt meestal tot een duidelijke verbetering van de seksuele functie en tevredenheid.

Zie ook:

• NAC voor vruchtbaarheid, lever en detox

Hashimoto en zwangerschap

Het stabiliseren van de ziekte van Hashimoto en hypothyreoïdie is van groot belang voor paren die kinderen willen en vrouwen die al zwanger zijn.

De conceptie zelf kan moeilijk zijn en onbehandelde hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap verhoogt het risico op vroeggeboorte, miskraam of pre-eclampsie .

Bovendien neemt de baby de eerste drie maanden schildklierhormonen op van de moeder. Als hij hiervan te weinig krijgt, kan dit onder andere leiden tot problemen met de normale groei of de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de hersenen  .

Hashimoto en de menopauze

Hashimoto en hypothyreoïdie overlappen in veel opzichten met overgangsverschijnselen. Vermoeidheid, slaapstoornissen of stemmingswisselingen - progressieve hypothyreoïdie kan zowel het aantal als de ernst van de overlappende symptomen doen toenemen .

Studies tonen aan dat vrouwen met een bevestigde schildklieraandoening verbetering van de menopauzegerelateerde symptomen ervaren na behandeling van de schildklier en.

Komt de ziekte van Hashimoto ook bij mannen voor?

Hoewel de ziekte van Hashimoto 10 keer vaker voorkomt bij vrouwen, betekent dit niet dat de ziekte volledig voorbijgaat aan mannen.

De meest kenmerkende symptomen van Hashimoto bij mannen zijn  .:

• gewichtstoename die geen verband houdt met een dieet of veranderingen in levensstijl;
• bleke en droge huid;
• stofwisselingsproblemen (bijvoorbeeld frequente constipatie);
• gezwollen gezicht;
• spier- en gewrichtszwakte en -pijn;
• verhoogde gevoeligheid voor kou;
• problemen met libido, erectiestoornissen en seksuele functie;
• vruchtbaarheidsproblemen (slechtere spermakwaliteit - minder sperma, abnormale structuur en verminderde beweeglijkheid);
• concentratie- en geheugenproblemen,
• depressieve toestanden.

Hashimoto bij kinderen

De ziekte van Hashimoto is de meest gediagnosticeerde schildklierziekte bij kinderen. Het treft tot 1-2% van de kinderen, ongeacht leeftijd en.

De incidentie van de ziekte van Hashimoto bij kinderen hangt af van:

• geslacht,
• genetische aanleg,
• etniciteit,
• blootstelling aan jodium (voeding, suppletie, bestraling),
• de aanwezigheid van andere auto-immuunziekten en genetische syndromen.

De ziekte van Hashimoto wordt het vaakst gediagnosticeerd bij kinderen van 6-16 jaar, bij blanken en in landen met een jodiumtekort. Daarnaast komt de ziekte voor bij kinderen met  :

• diabetes type I,
• coeliakie,
• ziekte van Addison,
• hyperparathyreoïdie,
• syndroom van Down,
• Turnersyndroom,
• Klinefelter-syndroom,
• Noonan-syndroom.

De symptomen van Hashimoto bij kinderen zijn vrijwel identiek aan die bij volwassenen. Bij kinderen zijn schildklierhormonen verantwoordelijk voor de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Een tekort aan schildklierhormonen kan onder andere leiden tot late tandjes, een vertraagde puberteit, groeiachterstand of mentale stoornissen .

Een kind met de ziekte van Hashimoto dat hypothyreoïdie ontwikkelt, kan slechtere schoolprestaties leveren, lusteloos, apathisch en sociaal teruggetrokken zijn.

Sommige ouders wijten dit aan de humeurigheid of het karakter van hun kind. Helaas kunnen de oorzaken veel dieper liggen dan alleen een mindere dag. Als je kind al lange tijd zo is en je ziet geen verandering, raadpleeg dan je arts en laat je testen op Hashimoto en schildklieraandoeningen.

Hashimoto: behandeling, dieet, activiteit en veranderingen in levensstijl

Sommige patiënten met Hashimoto hebben geen behandeling met medicijnen nodig. Zolang de TSH- en fT4-waarden binnen het referentiebereik liggen en de schildklier een normale grootte heeft, moet de situatie voortdurend in de gaten worden gehouden, omdat de ziekte vele jaren kan sluimeren zonder noemenswaardige symptomen te veroorzaken.

Wat is de behandeling voor de ziekte van Hashimoto?

De ziekte van Hashimoto kan niet worden gestopt of teruggedraaid. De behandeling komt neer op therapie voor hypothyreoïdie en het in evenwicht brengen van de hormoonbalans. De behandeling bestaat voornamelijk uit het innemen van l-thyroxine, een synthetische versie van het hormoon dat door de schildklier wordt geproduceerd. Met een goed ingestelde dosis zal TSH weer normaal worden en zal het lichaam beter gaan functioneren.

Voortdurende medische zorg en regelmatige schildkliertests zijn nodig om de symptomen onder controle te houden en de juiste dosis medicatie te kiezen.

Hoewel de behandeling van Hashimoto (net als hypothyreoïdie) meestal een leven lang duurt, zorgt de juiste therapie ervoor dat de ziekte geen invloed heeft op de lengte of de kwaliteit van het leven.

Onbehandelde Hashimoto's - effecten en complicaties

Onbehandelde Hashimoto kan in de eerste plaats leiden tot de ontwikkeling van openlijke hypothyreoïdie.

Daarnaast kan er sprake zijn van  :

• verhoogde cholesterolwaarden,
• hypertensie en hart- en vaatziekten,
• bloedarmoede,
• hypometabool coma - een levensbedreigende toestand met verminderde vitale functies, onderkoeling, oedeem of hypoglykemie;
• Hashimoto's encefalopathie - een aandoening die zich kan manifesteren met beroerteachtige episodes, cognitieve achteruitgang of neuropsychiatrische symptomen. Hoewel het eerste geval in 1966 werd beschreven, is het nog steeds niet grondig bestudeerd en zijn de precieze oorzaken nog niet vastgesteld. Het is echter bekend dat behandeling met corticosteroïden effectief is en;
• problemen met vruchtbaarheid en zwanger worden;
• depressie - de ziekte van Hashimoto gaat vaak gepaard met psychiatrische stoornissen, waaronder angst en depressie. De exacte correlatie is nog niet bekend, maar tot nu toe is een zeer sterk verband tussen de mentale toestand en de schildklierfunctie bevestigd.

Dieet bij Hashimoto - wat wel en wat niet eten?

Een uitgebalanceerd dieet en een actieve levensstijl spelen een belangrijke rol bij de behandeling van de ziekte van Hashimoto - vooral omdat de symptomen bij veel mensen aanhouden, zelfs na het nemen van medicatie. Bovendien verminderen ze het risico op andere aandoeningen waar mensen met Hashimoto risico op lopen (bijvoorbeeld de ontwikkeling van auto-immuunziekten, hoog cholesterolgehalte, obesitas of diabetes).

Er is geen specifiek dieet dat speciaal wordt aanbevolen voor mensen met Hashimoto. Het wordt aanbevolen dat het menu evenwichtig en rijk aan voedingsstoffen is en.

Bij Hashimoto's thyreoïditis is het de moeite waard om de volgende voedselgroepen in je dieet op te nemen:

• Fruit (bijv. bessen, perziken, citrusvruchten, bananen, ananas);
• Zetmeelrijke groenten (bijv. yams, aardappelen, erwten, pompoen);
• Gezonde vetten (bijv. avocado, avocado-olie, olijfolie, kokosolie, natuurlijke yoghurt);
• Dierlijke eiwitten (bijv. zalm, eieren, kabeljauw, kalkoen, garnalen, kip);
• Glutenvrije granen (bijv. havermout, quinoa, zilvervliesrijst);
• Zaden en noten (bijv. cashewnoten, amandelen, macadamianoten, zonnebloempitten, pompoenpitten, pindakaas);
• Zuivelproductenen hun vervangers verrijkt met calcium en vitamine D (bijv. kokosmelk, cashewnotenmelk, geitenkaas, amandelmelk, kefir);
• Dranken (bijv. water, ongezoete thee, yerba mate);
• Kruiden (bijv. kurkuma, basilicum, zwarte peper en piperine, saffraan, appelciderazijn).

Peulvruchten (zoals bonen, linzen en kikkererwten) kunnen het beste worden gegeten na een hittebehandeling.

Vermijd bovendien na het innemen van de medicatie in het bijzonder

• soja en sojaproducten,
• koffie,
• grapefruitsap,
• grote hoeveelheden vezels,
• zuivel- en calciumrijke producten,
• ijzerrijke producten en supplementen.

De absorptie van levothyroxine kan ook worden verstoord door coeliakie, maag- en darmklachten en lactose-intolerantie.

Het elimineren of beperken van bepaalde voedselgroepen kan helpen om de symptomen van Hashimoto te verminderen en de algehele gezondheid te verbeteren:

• suiker en gezoete producten (bijv. bruisende en energiedranken, snoep, ontbijtgranen, ijs, koekjes);
• sterk bewerkte en snelle voeding,
• producten met geraffineerde granen,
• granen en producten die gluten bevatten (vooral voor mensen met coeliakie).

Mensen met Hashimoto moeten oppassen voor zogenaamde goitrogenen, dit zijn goitrogene stoffen die de jodiumopname verstoren. Deze zitten onder andere in koolsoorten (zoals kool en spruitjes), kruisbloemige groenten (zoals bloemkool, boerenkool of broccoli), peulvruchten (bonen, linzen of soja), rapen, koolraap of mosterd.

Vanwege hun gehalte aan goitrogenen wordt aanbevolen om de consumptie van deze voedingsmiddelen rauw te beperken. Je hoeft ze echter alleen onbedekt te koken (goitrogenen zijn vluchtige verbindingen en warmtebehandeling vermindert hun hoeveelheid met 30%) en je kunt ze zonder veel zorgen eten.

Supplementen bij de ziekte van Hashimoto - wat kan helpen?

Mensen met de ziekte van Hashimoto hebben vaker dan anderen een tekort aan bepaalde voedingsstoffen die kunnen helpen ontstekingen in het lichaam te bestrijden. Sommige van deze voedingsstoffen vul je aan met je voeding, andere moeten extra worden aangevuld.

De belangrijkste componenten die de moeite waard zijn om aan te vullen voor Hashimoto zijn  :

• selenium - volgens onderzoek kan een dosis van slechts 200 μg selenium per dag helpen bij het verminderen van TPO-antilichamen. Je vindt het onder andere in zalm, graanproducten, zuivelproducten of paranoten;
• Zink - het is nodig voor de synthese van schildklierhormonen en een zinktekort kan hypothyreoïdie veroorzaken. Zink helpt ook tegen haaruitval;
• vitamine D - een vitamine D-tekort komt volgens onderzoek vaak voor bij de ziekte van Hashimoto. Zink zit bijvoorbeeld in tarwezemelen, lijnzaad en pompoenpitten:
• omega-3 vetzuren - een van de krachtige antioxidanten met een groot ontstekingsremmend vermogen. Je vindt omega-3 vetzuren in bijvoorbeeld avocado's, olijfolie, pompoenpitten, noten en vette vis;
• B-vitamines - mensen met Hashimoto lopen het risico op een vitamine B12-tekort. Het innemen van een B-vitaminecomplex verhoogt het niveau van vitamine B12 en andere vitaminen uit deze groep;
• magnesium - onderzoekers hebben een verband gelegd tussen een laag magnesiumgehalte en een verhoogd risico op de ziekte van Hashimoto. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan magnesium zijn onder andere tarwezemelen, pompoenpitten, cacao, chiazaad en amandelen;
• ijzer - is betrokken bij het metabolisme en de synthese van schildklierhormonen. Een ijzertekort leidt dan ook tot bloedarmoede, een van de gevolgen van hypothyreoïdie. De beste bronnen van ijzer zijn tijm, marjolein, gedroogd zeewier of kippenlever.

Andere stoffen die mensen met Hashimoto kunnen helpen zijn visolie, alfa-liponzuur en N-acetylcysteïne.

Specerijen, planten en kruiden voor Hashimoto - is het de moeite waard?

De groeiende belangstelling voor natuurgeneeskunde betekent dat steeds meer mensen planten en kruiden gebruiken die worden aanbevolen voor de ziekte van Hashimoto.

Hier zijn de populairste:

• ashwagandha - als adaptogeen heeft het een normaliserend effect op veel van de functies van ons lichaam, waaronder de hypothalamus-hypofyse-bijnieras, die belangrijk is voor een goede schildklierfunctie. Er is een onderzoek dat suggereert dat een dagelijkse dosis van 600 mg ashwagandha patiënten met subklinische hypothyreoïdie kan helpen;
• maca wortel - heeft veel gedocumenteerde ondersteunende effecten voor symptomen die worden ervaren door mensen met schildklieraandoeningen. Het ondersteunt de vruchtbaarheid en de gezondheid van de botten. Het helpt ons om meer energie te hebben, de hersenen beginnen beter te functioneren en het libido en de zin in seks nemen toe. Vanwege de aanwezigheid van goitrogenen moet suppletie met voorzichtigheid worden genomen;
• kurkuma - regelmatig gebruik van kurkuma kan het risico op het optreden en de ontwikkeling van wilskracht verminderen;
• Chinquefoil - extract van kinquefoil heeft een positief effect op de behandeling van schildklieraandoeningen, zowel hypothyreoïdie als hyperthyreoïdie;
• knoflook - helpt ontstekingen bestrijden en ondersteunt het bloedsuikermetabolisme;
• gember - regelmatige consumptie van ten minste 1000 mg gember per dag kan belangrijke symptomen van hypothyreoïdie verminderen, zoals een droge en bleke huid, gewichtstoename en verminderde koudebestendigheid;
• Rhodiola rosea - Rhiodola rosea extract stimuleert het zenuwstelsel, helpt de productiviteit en efficiëntie op het werk te verhogen, ondersteunt de behandeling van depressie en helpt vermoeidheid tegen te gaan, wat belangrijke symptomen zijn van de klinische vorm van hypothyreoïdie.

Hashimoto en alcohol

"De relatie van alcohol met de schildklier, inclusief de ziekte van Hashimoto, is vrij ingewikkeld .

Aan de ene kant kan langdurig alcoholgebruik de schildkliercellen beschadigen en de schildklierfunctie aantasten, waaronder de productie van schildklierhormonen. Mensen met stoornissen in alcoholgebruik hebben ook vaak lagere TSH-waarden, wat kan leiden tot hypothyreoïdie.

Aan de andere kant zijn er studies (uit Nederland, Denemarken of China) die suggereren dat matig alcoholgebruik de incidentie van hypothyreoïdie kan verminderen en.

Wetenschappers zijn niet helemaal zeker van de interactie tussen alcohol en auto-immuun schildklierziekten. Een gemeenschappelijke bevinding in deze studies is dat er minder TPO-antilichamen betrokken zijn bij de ontwikkeling van deze aandoeningen.

Dit betekent echter niet dat als je alcohol drinkt, je geen Hashimoto zult ontwikkelen!

Tot op heden zijn negatieve interacties van alcohol met levothyroxine, dat gebruikt wordt bij de behandeling van Hashimoto  , ook niet aangetoond.

Gebruik in geen geval alcohol als preventieve maatregel of medicijn tegen Hashimoto. Alcohol is de op twee na grootste risicofactor voor ziekten en aandoeningen die van invloed zijn op de hypothalamus-hypofyse-thyroïde-as. Alcoholmisbruik kan leiden tot gevaarlijke gevolgen, zoals verslaving, leveraandoeningen, hoge bloeddruk of angst en.

Hoe afvallen met Hashimoto? Beweging en training met Hashimoto's

Hashimoto's thyreoïditis gaat vaak gepaard met verstoringen in de koolhydraatstofwisseling of problemen met de opname van afzonderlijke voedingsstoffen. Daarnaast kan er sprake zijn van een zogenaamde vertraagde stofwisseling, wat betekent dat een deel van de energie die we via voedsel binnenkrijgen, wordt opgeslagen in plaats van verwerkt.

Dit alles gaat gepaard met een aanzienlijk risico op gewichtstoename. Als je BMI hoger is dan 24,9, is het de moeite waard om een licht verlagend dieet te volgen om af te vallen. Begin met het verminderen van je calorievoorraad met 200-300 kcal. Te veel calorieën minderen kan een tol eisen op je welzijn en gezondheid. Het verhoogt ook het risico op het jojo-effect.

Je dagelijkse voeding moet hand in hand gaan met lichaamsbeweging. De Wereldgezondheidsorganisatie beveelt minstens 150 minuten matige lichaamsbeweging of 75 minuten zware lichaamsbeweging per week aan en.

We kennen allemaal de legendarische uitspraak dat elke beweging telt. Dit wordt ook bevestigd door klinisch voedingsdeskundige en personal trainer Marta Kaczorek:

Dit omvat elke vorm van lichaamsbeweging - schoonmaken, boodschappen doen, naar het werk lopen, wandelen tijdens de pauze of spelen met de kinderen.

Je kunt trainen voor alles wat je leuk vindt - zwemmen, fietsen, joggen.

Zowel kracht- als cardiotraining moet zijn afgestemd op je gezondheid en welzijn. Observeer je lichaam en kijk hoe je lichaam reageert. Als je het gevoel hebt dat je het vandaag niet kunt - doe de training dan morgen. Jezelf begrijpen en accepteren is echt belangrijk.

Daarnaast is het essentieel om te zorgen voor gezonde slaap en voldoende herstel.

Meer weten over schildkliergezondheid?

Zie ook:

• Schildklier - wat het is, functies, tests, ziekten, behandeling
• Hypothyreoïdie: oorzaken, symptomen, behandeling
• Hyperthyreoïdie: symptomen, oorzaken, behandeling

Hoe te leven met Hashimoto? Lees Natalia's verhaal

Hoewel het zich in de loop der jaren niet al te veel laat zien, veroorzaakt het veel problemen. Het is moeilijk om snel en effectief een diagnose te stellen. Gebrek aan steun, angst, onzekerheid - dit zijn gevoelens die worden versterkt voor veel mensen met Hashimoto die het niet weten. Zo was het ook voor Natalia Grajcar, een van de oprichters van Natu.Care.

Het stabiliseren van de ziekte en er normaal mee leren leven kwam niet meteen. "Ik ben het nog steeds aan het leren, het is een doorlopend proces dat werk en inspanning vereist. Ik moest mijn leven volledig opnieuw evalueren en mijn zwakke punten onder ogen zien," herinnert Natalia zich. - herinnert Natalia zich.

Het kiezen van de juiste arts bleek cruciaal. "Toen ik mijn strijd met Hashimoto en hypothyreoïdie begon, was er veel minder kennis en bewustzijn over Hashimoto en hypothyreoïdie dan nu. Ik ging van arts naar arts totdat ik uiteindelijk een empathische specialist tegenkwam bij wie ik me echt veilig voelde. Zijn steun, zowel tijdens de diagnose als tijdens de behandeling, was heel belangrijk voor me. Het zou zoveel moeilijker voor me zijn geweest zonder hem of de steun van mijn dierbaren."

Wat was het belangrijkste in dit alles?

Wil je een gezond en gelukkig leven leiden? Doe dan regelmatig preventief onderzoek! Waarom zijn ze zo belangrijk? Dat kom je te weten in onze artikelen:

• Schildklieronderzoek - symptomen, voorbereiding, normen
• Bloedonderzoek: hoe bereid je je voor, wanneer en waar voer je ze uit, hoe interpreteer je de resultaten?
• Cortisoltests - normen, prijs, symptomen en indicaties
• Levertests - wat zijn ze en wanneer voer je ze uit?

Samenvatting